دیداردوست

#معرفی- کتابهایی که دوستشان ندارم!

لطفا مقهور اسامی افراد نشید!!!

به قول شاعر: همنشین تو از تو به باید/  تا تورا عقل و دین بیفزاید!
 شماها رو نمی دونم ولی برای من هنر فاخر خیلی مهمه. و مهمه که از کتابی که می خونم حال خوشی بهم دست بده. همونطوری که وقتی انسان با یه انسان دیگه برخورد می کنه ، بعضیها دیدنشون و حرف زدن باهاشون حال آدم رو خوب می کنه ، انسان رو امیدوار به زندگی می کنه، انقدر ادب زیبایشون کرده که انسان از دیدن اونها احساس لذت می کنه و دوست داره که مدت همنشینی باهاش رو ادامه بده و همونطور که دیدن انسانهای بزرگ ، دل انسان رو بزرگ می کنه و بینشی زیبا به انسان می بخشه و دیدن انسانهای حقیر و کوچیک خلق آدم رو تنگ می کنه! کتاب هم همین طوره و خیلی مهمتر. چون خصوصی انسان رو وارد عالم خودش می کنه. و ای بسا حرفهایی بزنه و شخصیتی رو همنشین انسان بکنه که اصلا نشه بیرون نشونش داد.
الغرض ! سالها بود که به لطف دو تا از دوستان رمانی از جناب #امیرحسین-فردی رو توی کتابخونم داشتم ولی وقتی چند صفحه ای از اون رو تورق کردم به هیچ وجه رغبتم رو در من برنینگیخت برای خوندن. بالاخره امروز به خودم گفتم شاید دوستان چیزی در این کتاب دیدن که برام هدیه آوردنش. الان که اینها رو براتون می نویسم واقعا بعید می دونم دوستان بزرگوارم خودشون قبلا این کتاب رو خونده باشن و احتمالا به صرف نام نویسنده که یه جورایی از نویسنده های جبهه ی فرهنگی انقلاب محسوب میشه و کتابش رو انتشارات سوره چاپ کرده برام انتخاب کرده بودند. کتاب افتضاحی است ،کتاب #اسماعیل!
پر است از فحش و بدو بیراه گفتن و ادبیات سخیف. کاری ندارم که می خواد چه جامعه ای رو به تصویر بکشه ، برام مهمه که نمی تونه همنشین خوبی برام باشه. من واقعا برای لحظاتم ارزش قائلم و برام مهمه که با کی همنشین بشم.
چند سال پیش رمان#بیوتن #رضاامیرخانی رو باز با تصور خوش نامی نویسنده شروع کردم و هربار به غلط کردن می افتادم ولی با این فکر که شاید در آخر ،کتاب سرنوشتی پیدا کنه که نظر من رو عوض کنه ادامه دادمش ولی وقتی کتاب تموم شد افسوس عمری که پشت سر گذاشته بودم در خوندن اون کتاب ،رو خوردم و امروز دیگه این اشتباه رو تکرار نکردم. بعد از خوندن 26 صفحه از این کتاب که حاوی دو فصلش بود ، کتاب رو با ناراحتی کنار گذاشتم. حیف که جای هنر فاخر خیلی خالیه حتی در کنار نام انسانهای بزرگ!!

بسم الله الرحمن الرحیم

جانا سخن از زبان ما می گویی!

"...چطور می توانید زیبایی های دفاع مقدس هشت ساله ی یک ملتِ دست خالی را از میهن خودش، از کشور خودش، از ملت خودش و از نظام خودش ، در آن میدان دشوار نادیده بگیرید؟

الآن چند سالی است که کتاب هایی درباره سرداران و فرماندهان جنگ باب شده و می نویسند و بنده هم مشتری این کتاب هایم و می خوانم. بسیار تکان دهنده است.آدم می بیند این شخصیت های برجسته حتی در لباس  یک کارگر به میدان جنگ آمده اند. این اوستا عبدالحسین برنسی ، یک جوان مشهدی بنا  که قبل از انقلاب یک بنا بود و با بنده هم مرتبط بود شرح حالش را نوشته اند و من توصیه می کنم و واقعاً دوست می دارم شماها این را بخوانید.

من می ترسم اصلاً این کتاب ها دست شماها نرسد. اسم این کتاب " خاکهای نرم کوشک" است .قشنگ هم نوشته شده. ایشان اول جنگ وارد میدان نبرد شده ... می گفتند آن چنان صحبت می کرده و حرف می زده که دلها را در مشت می گرفته، به خاطر همین هم گفتم یک معرفت درونی را یک ادراک درونی را یک احساس صاذقانه را و یک فهم از عالم وجود را منعکس می کرده ...این زیبایی هایی را که آدم در زندگی یک چنین آدمی یا شهید همت و شهید خرازی می تواند پیدا کند و یا اینهایی که حالاهستند نظیرش را کجا می توانید پیدا کنید؟کجا میشود پیدا کرد؟"

دیدار رهبر عزیز انقلاب با کارگردانان سینمای ایران/

23 خرداد1385