در دبیر خانه شورای عالی امنیت ملی چه می گذرد؟(3)
ما درگیر چه تحریمهایی هستیم؟
vما تحریم بانکی هستیم. تحریم بیمهای هستیم. تحریم خرید و فروش نفت هستیم. تحریم دریایی و کشتیرانی هستیم. این یعنی چه؟ یعنی الآن ما برای فروش نفت مشکل داریم. این قدم اول. قدم دوم اینکه این نفتی که فروختی، پولش را بهت نمیدهند! یعنی برای جابجایی پولش بخاطر تحریم بانکی مشکل داریم. قدم سوم، نفت را میخواهی بفرستی به کسی که آن را خریداری کرده، پولش را هم داده، کشتیای که میخواهی نفت را با آن بفرستی وجود ندارد، یعنی هیچ کشوری حاضر نیست کشتیاش را اجاره بدهد که با آن نفت ببری. مجبوری یا از کشتیهای خودت استفاده کنی یا با کشتی کشورهایی که میتوانی با آنها تفاهمنامهی محرمانه امضا کنی این نفتها را جابجا کنی. حالا نفت را شما فروختی، کشتی رفته، پولش آمده، میخواهی کالا بخری و وارد کنی، مثلا میخواهی خوراک دام از برزیل وارد کنی، دوباره برای جابجایی پولش مشکل داری و ادامه ماجرا...
vقانونی که سال2011 تصویب کردند، قانونی جامع است. یعنی تمام حوزهی بانکی(خصوصی و دولتی) و بانک مرکزی ما را کلا تحریم کردند. بحث این نبود که مثلا بانک مرکزی اگر خواست سلاح هستهای بخرد تحریم شود. نه! گفتند کلا بانک مرکزی تحریم.
vیک نکته دربارهی شدت تحریم بگویم: ما تنها کشوری هستیم که بانک مرکزی اش تحریم شده است! تنها کشوری هستیم که بیمهی دریایی برای ما انجام نمیشود! ما تنها کشوری هستیم که خلاف قطعنامهی شورای امنیت، بدون اینکه شورای امنیت در این زمینه تصمیم گرفته باشد، فروش نفتش محدود شده. برنامهی امسالشان این است که فروش نفت ما را به صفر برسانند. چنین شدت تحریمی تا الآن روی هیچ کشوری انجام نشده. اگر مشابه این تحریمها روی کشوری مثل ترکیه اعمال شده بود، اقتصاد ترکیه ظرف مدت یک ماه فروپاشیده بود! چون شما ندارید در دنیا که بانک مرکزی بعنوان مغز اقتصادی یک کشور، مغز پولی یک کشور تحریم بشود. ما در تاریخ اقتصاد دنیا نداریم. ایران تنها کشوریست که برایش این اتفاق افتاده! یعنی شدت تحریمها خیلی بالاست. شما الان اگر با تجار صحبت کنید موارد زیادی سراغ دارند که بگویند که چقدر این تحریم ها شدید بوده است.
هدف از تحریمها چه بود؟
تحریمهای این دفعه تحریمهای جامعی هستند. بقول خودشان که میگویند فلج کننده، و هدف از اعمال این تحریم ها این بود که «ما در ایران کمبود کالاهای اساسی داشته باشیم». همانطور که چندسال قبل تحریم بنزین قرار بود باعث این شود که «در ایران بنزین نباشد» و کشور توانست مدیریت کند و شما میبینید که از این نظر الان مشکل نداریم؛ دراین تحریم ها قرار بود در ایران گندم نباشد. قرار بود در ایران خوراک دام نباشد. قرار بود در ایران دانههای روغنی نباشد. یعنی قرار بود مردم این مضیقه ها را در مغازه ها احساس کنند، در سوپرمارکتها حس کنند که این کالاهای اساسی «نیست». سازو کار تحریمشان برای بحث گندم مثلا «جلوگیری از جابجایی» و «جلوگیری از جابجایی کشتی» بود. یعنی کشتیای که گندم بار زده است، به سمت ایران نیاید. هیچ شرکت کشتیرانیای به ایران سرویس ند