دعوا برسر احمدی نژادنیست بلکه برسر یک مشی و مرام است!!
بسم الله الرحمن الرحیم
فرصتی برای اندکی تأمّل!
الگوی دولت یازدهم/مهدی کلهر
احمدینژاد در جریان رأی اعتماد کابینه نهم از مجلس هفتم سخنی بر زبان آورد که به نظر من شاهکار است. وی گفت: « من مسئولانی را به روی کار نخواهم آورد که به فکر دین مردم و دنیای خودشان باشند بلکه کسانی را به خدمت میگیرم که به فکر دین خود و دنیای مردم باشند.» این جمله فوقالعاده است، هیچ کس حق ندارد با وجود اقبال مردم به رئیس جمهوری با چنین تفکراتی در این برهه زمانی بازگشت به عقب را زمزمه کند.
نباید یادمان برود که مهمترین ویژگی احمدینژاد این است که نماد مردم کوچه و بازار است و خواهش من از دوستداران احمدینژاد همواره این بوده است که بگذارید احمدینژاد خادم مردم بماند. از احمدینژاد سقراط، معجزه هزاره سوم، جالینوس و انیشتن نباید ساخت، باید این را در ذهن نخبگان کشور جابیندازیم که خادم مردم بودن به مراتب شأن و مرتبهای بالاتر از سقراط و بطلمیوس بودن دارد. این نکته بسیار مهمی است.
حضرت علی(ع) میفرمایند: « دو گروه هلاک شدند اول کسانی که در مدح من زیادهروی کردند و دوم کسانی که در سرزنش من راه به افراط بردند.» من جلوی کسانی که به احمدینژاد ناسزا میگویند را نمیتوانم بگیرم اما به کسانی که میکوشند از وی قدیس بسازند میتوانم نصیحت کنم که این جفا را به احمدینژاد نکنید. احمدینژاد همین که نوکر مردم باشد بزرگترین کاری است که یک کارگزار سیاسی میتواند در طول تاریخ برای مردمش انجام دهد. کسی میتواند خادم مردم باشد که امین مردم باشد. ریاستجمهوری احمدینژاد تمام میشود. باعث تاسف است که میخواهند رئیس جمهوری پس از احمدینژاد بیاید که به مردم بگوید ما اشتباه کردیم. رویکرد احمدینژاد و شعارهای او اشتباه بود، یعنی همان اتفاقی که پس از رحلت حضرت امام (ره) افتاد و یک جریان خزنده برای جا انداختن این موضوع که اساساً جنگ و تداوم آن رویکرد اشتباهی بود، سنگ تمام گذاشت. رویکردی که معتقد بود باید از اشتباه جنگ جلوگیری شود و راهش هم این است که تمام نقاشیهای دیواری جنگ در سرتاسر ایران به بهانه ورود طارق عزیز، وزیر خارجه صدام به تهران، از تمام دیوارها در یک شب پاک شد. البته طارق عزیز بهانه بود، ما میگفتیم که ساختمانها باید ویژه جانبازان رمل بسازند تا ویلچر از آنجا عبور کند. میگفتیم اروپا هنوز پس از گذشت 60 سال از جنگ این رملها را میسازند ولی آنها میگفتند نباید بسازیم چون مردم را به یاد جنگ میاندازد. این ماجرای استغفار از جنگ تا زمان انتخاب احمدینژاد به ریاست جمهوری به طور خزنده ادامه داشت. برای شرکت در مناظره تلویزیونی در انتخابات سال 84 به من توصیه شد اگر قصد دارید که رأی مردم را کسب کنید از بسیج دفاع نکنید، از دفاع مقدس حرف نزنید. از رهبری دفاع نکنید. گفتم اتفاقاً من قرار است از همه اینها دفاع بکنم. الان دوباره این موج راه افتاده اما علیه نمادی مانند احمدینژاد. درواقع اینجا خود احمدینژاد مطرح نیست بلکه می خواهند ریشه رویکرد و مشی او در مملکتداری را بخشکانند. باید آنقدر این دولت را با تبلیغات پرحجم تخطئه کنند تا دیگر کسی جرأت نکند برای جلب نظر مردم در انتخابات، از ادبیات انقلابی او استفاده کند. همه عزم خود را از روز اول سرکار آمدن احمدینژاد، جزم کردند تا آخر عمر دولت احمدینژاد به مردم بگویند دیدید گفتیم این دولت بدترین دولت تاریخ انقلاب بوده و این درست خلاف موضع رهبری است که به صراحت گفتند این دولت از مشروطه تا به حال بینظیر است.پس دعوا سر احمدینژاد نیست بلکه دعوا سر بازگرداندن خطی است که خلاف خط انقلاب اسلامی و مردم میکوشد در آینده هیچ شخصی که رنگ و بوی رجایی میدهد در اصل جرأت محک خود در مقابل رأی مردم را نداشته باشد. این یعنی همان حرفی که از زبان رئیس رژیم صهیونیستی خارج شد که گفت ما باید کاری کنیم تا احمدینژاد برای مردم ایران تبدیل به یک ننگ بشود. این را هم باید بگویم خود من به بسیاری از اقداماتی که در دولت احمدینژاد انجام شد و میشود انتقاد داشته و دارم. درواقع خود من یکی از منتقدین دولت احمدینژاد هستم اما هرگز نمیگویم رویکرد اصلی این دولت که مردمداری بوده است نباید ادامه پیدا کند، هرگز. دولت احمدینژاد تا به این لحظه با وجود تمام ضعفها و اشتباهها، بهترین دولت تاریخ معاصر ایران بوده است.
انتقادهای من برای تکامل یافتن این دولت در دورههای بعدی است و بیتردید دولت بعدی باید مشی اصلی این دولت را الگوی خود قرار دهد.احمدینژاد همین حالا یک الگوی بینظیر ریاستجمهوری است. همین حالا لباس پوشیدن احمدینژاد، روی دشمن شماره یک انقلاب اسلامی تاثیر گذاشته است. کاپشنی که اوباما برای بازدید از مناطق توفانزده بر تن کرد شبیه به کاپشن احمدینژاد است و در تاریخ رؤسای جمهور امریکا ، رئیسجمهوری که چنین کاپشنی بر تن کرده باشد پیدا نخواهید کرد. ما از این مسائل باید درس بگیریم، نه این که آنها بخواهند به ما پیام بدهند بلکه میخواهند آرای مردم کشور خودشان را جذب کنند. این که احمدینژاد یک گلوبال پرزیدنت است را ما مطرح نکردیم بلکه دشمنان ما این واقعیت را مطرح کردند، البته بشر بدون خطا نمیشود مگر معصومین (ع).اینها میخواهند تمام ثمرات انقلاب اسلامی که در یک خادم مردم جلوه کرده را تبدیل به ننگ بکنند تا نفر بعدی به هیچ وجه شبیه او نباشد.حتی اگر نفر بعدی را خود احمدینژاد معرفی کرده باشد. اینها میخواهند این تیپ را برای همیشه از صحنه مدیریتی کشور حذف کنند. این تیپ محصول مستقیم نظریات و سیره حضرت امام (ره) در سیر تحول انقلاب اسلامی است. میخواهند این دوره سازندگی و کار بینظیر در کشور، دیگر تحقق پیدا نکند. نمیشود کت و شلوار آقای X را پوشید و در سفر استانی در 24 ساعت از 4 استان کشور بازدید کرد. یعنی زمانی که هلیکوپتر روی زمین مینشست من گم میکردم که در کدام استان هستیم. در فارس هستیم یا بوشهر؟ توی خاک و خل از این شهر به آن شهر، از این روستا به آن روستا میرفتیم و مردم از این که احمدینژاد را میدیدند حیرت میکردند. نمیشود کت و شلوار آنچنانی بپوشی و ابوتراب هم باشی.
http://www.iran-newspaper.com/1391/12/6/Iran/5307/Page/2/