دیداردوست

به نام خداوند غفار و رحیم

چقدر فاصله است میان ما و کردار و گفتار رهبری عزیز.چقدر شعار دادن برایمان راحت تر است از عمل.او می گوید:«بین برادران مؤمن اختلاف سر این چیزها هیچ مصلحت نیست. شما یک چیزی بگویید، آن یک چیزی بگوید. آن یک چیزی بگوید. یک نفر سومی هم منتظر باشد، به مجردی که شما با هم دعوا کردید، او بیاید از میانه سود خودش را ببرد؛ بردارد ببرد. اینها را باید مراقب بود. امروز کشور به اتحاد نیروها احتیاج دارد. بخصوص نیروهای مؤمن. نیروهای پای کار. سعی کنند از این چیزها اختلاف بوجود نیاورند.»ولی حال که قضیه ظاهرا تمام شده و فیصله پیدا کرده بازهم عده ای دست به قلم می شوند که چرا احمدی نژاد با یک تأخیر یک ماهه این نامه را نوشت؟؟؟؟ و باز بر سر همان طبلی می کوبند که بهره اش را تنها دشمن می برد.

رهبری به فکر جذب حداکثری هستند حالا ما اگر آنقدر وسعت قلب نداریم که همه را بپذیریم لااقل با دوستان انقلابی خود باید بهتر از اینها رفتار کنیم.
در اینجا مناسب است به بعضی از روایات که در آن‌ها اموری به عنوان حقوق واجب مسلمانان بر یکدیگر معرفی شده، اشاره شود. در اصول کافى، در باب حق‌المؤمن على أخیه؛ روایتى از مُعَلَّى بْنِ خُنَیْس نقل شده است. او مى‏گوید: خدمت امام صادق(ع) عرض کردم که حق مسلمان بر مسلمان چیست؟ و اگر من بخواهم حق رفیق مسلمانم را ادا کنم، چه باید بکنم؟ حضرت ابتدا جوابی کلی داده و فرمودند: تقوا داشته باش و ارزش‌هاى الهى را رعایت کن. مجدداً من با خواهش و تمنا، اصرار کردم که این حقوق را به من یاد بدهید و از خدا بخواهید که به من توفیق دهد که به آن عمل کنم. حضرت در جواب فرمودند: حال که اصرار مى‏کنى، بدان! هر مسلمانى بر مسلمان دیگر هفت حق واجب دارد: _‌البته در بعضى روایات دیگر، تا سى حق شمرده شده است‌_ أَنْ تُحِبَّ لَهُ مَا تُحِبُّ لِنَفْسِکَ وَ تَکْرَهَ لَهُ مَا تَکْرَهُ لِنَفْسِکَ¹؛ هر چه براى خودت دوست دارى، براى رفیقت هم دوست داشته باشی و هر چه براى خودت نمى‏پسندى، براى رفیقت هم نخواهی.و ...

آیا ما می پسندیم که دیگران در مورد ما چنین قضاوتهایی بکنند و یا قصور و اشتباهات ما را اینچنین به رخ بکشانند؟ خوب است لختی به این شعار فکر کنیم که یعنی چه رهبر  اگر فرمان دهد جان را فدایش می کنیم!توصیه ی رهبری به احمدی نژاد برای عدم حضور او در عرصه ی انتخابات آتی صرفاً یک توصیه بود ولی امر به حفظ وحدت نیروهای انقلابی یک امر است، هم عقلایی است و هم شرعی و هم حکومتی.

1-  الکافی، ج 2، ص 169، باب «حق المؤمن على أخیه و أداء حقه»