ماه رمضان پارسال توفیق اقامه نماز را به امامت رهبر معظم انقلاب داشتم

وقتی نماز تمام شد در هنگام  خروج از حسینیه بیت

 یکدفعه یه مرد با موهای سفید سر از سجده برداشت و

 موقع بلند شدن سرش به پهلوی من خورد

من ایستادم تا از او معذرت خواهی کنم

 با اینکه  سر ایشان به من خورده بود

ولی تا  سرش  را بالا آورد

دیدم جناب آقای دکتر جلیلی هستند

که با تواضع تمام در صفوف آخر نماز ایستاده اند

وعلت برخورد ایشان به پهلوی من و کج بلند شدن

همان پای مصنوعی است که باعث عدم تعادل شده است

دکتر جلیلی وقتی دیدند که یک سروان ارتشی در کنارشان ایستاده است

یک دفعه با من دست دادند و با روی بسار خوش من را بغل کردند و

 گفتند سلام جناب سروان قبول باشه

درود بر شما... و با هر دودست دست من را گرفتند و

 با گرمی با من برخورد کردند

ایشان با توجه به سمتی که دارند (دبیر شورای عالی امنیت ملی)

میتوانستند در صفوف اول نماز باستند

 اما با اخلاص و تواضع و روحیه ی بسیجی

 در صفوف آخر و در کنار مردم عادی نماز را اقامه کردند...

برچسب‌ها: خاطره فرشاد فروزش از جناب آقای دکتر جلیلی دبیر شور