مقصود بنده کساني بودند که بر خلاف دأب و روش هميشگي علما به جاي بالا بردن بصيرت و قوه ي تشخيص مردم دست روي مصداق مي گذارند. آنها با اين کار فکر مردم را تنبل بار مي اورند به بهانه ي حفظ کيان اسلام و انقلاب. در حاليکه نه روش حضرت امام چنين بوده و نه رهبري عزيز در اين بيست سال و اندي چنين کرده اند. همواره روش و منش ايشان در برخورد با مردم به گونه اي بوده که مصداق ياد دادن ماهيگيري بوده و نه دادن ماهي ولي برخي متأسفانه اقدام به دادن ماهي مي کنند به گونه اي که اگر روزي ايشان نباشند مردم از گرسنگي تلف خواهند شد چرا که نتوانستند چگونه زيستن را بياموزند.