دیداردوست

بسم الله الرحمن الرحیم

قسمت دوم پاسخ یه دو پرسش؛

2- اگر در اسلام هدف وسیله را توجیه نمی کند ، پس چرا پیغمبر دستو ر دادند که جلوی مال التجاره  ی کفار قریش را که از شام به مکه می رفت را بگیرند  و آنرا تصاحب کنند ؟ اساساً جهاد  هم از همین نوع است . چرا که نفس کشتن انسانها صحیح نیست و اینکه اسلام می گوید جهاد و قتال با کفار برای هدف مقدس اسلام جایز است ، استفاده کردن از وسیله نامشروع برای هدف مشروع نیست؟ و یا دروغ گفتن برای نجات یک بیگناه آیا از همین قبیل نیست؟

جواب اینست که در بعضی موارد حتی وسیله هم نامشروع نیست .مثل جهاد و تصاحب مال و ثروت کفار! استاد می افزایند که " این اشتباه است که ما خیال کنیم  که همین قدر که انسان ، انسان ببیولوژیکی  به اصطلاح شد ، دیگر جان و مالش محترم است . در باب انسان ، سخن از انسان زیست شناسی نیست. سخن از انسانی است  با معیارهای انسانیت و لذا یک انسان ممکن است که ضد انسان از آب دربیاید... انسانیت یعنی شرافت ، فضیلت ، تقوا، عدالت ، آزادیخواهی ، آزادی منشی،حلم ، بردباری...انسان بیولوژی انسان بالقوه اجتماعی است  نه انسان بالفعل اجتماعی!"

ایشان در ادامه تأکید می کنند  که اگر انسان بر ضد انسانیت قیام کند ، بر ضد آزادی ، عدالت ، راستی و درستی و همه خوبیها قیام کند او از ابتدا احترام ندارد ، خون و مالش احترام ندارد نه اینکه احترام دارد و از بین بردن خون و مال او کار زشتی است ولی برای هدف مقدس این کار زشت را انجام می دهیم!

استاد در این باره مثال می زنند که اینکه دیه  ی دست ، پانصد دینار است ولی در مورد دزدی که یک ربع دینار دزدی کرده باید دست او قطع شود ، برای این است که دست به معنای عضو گوشتی احترام ندارد . اگر دیه دست اینقدر است ، دیه ی دست ادم امین است که اینقدر احترام دارد . احترام ، مال انسانیت و امانت است.

استاد شهید در آخر بر این نکته تصریح می کنند که اسلام همواره بر این اصل تأکید دارد که برای هدف مقدس باید از ابزار مقدس و مشروع استفاده کرد لذا " در باب تبلیغ و رساندن پیام اسلام، یک ذره ، نبایذ انسان از حق و حقیقت تجاوز کند".

سپس ایشان به آیه ی 51 از  سوره ی مؤمن اشاره می کنند که خداوندمی فرماید" إنّا لننصر رسلنا " ما پیغمبران خود را در راه تبلیغ یاری می کنیم. یعنی ای پیغمبران من! شما در راه حق راه بروید ، دیگر اثر کردن با من. من تضمین می کنم.

ادامه دارد...